Geometria szkolna i Wszechświat
Zapraszamy na pierwszy wykład z cyklu: Czym zajmuje się matematyka wyższa?
Zapraszamy na pierwszy wykład z cyklu: Czym zajmuje się matematyka wyższa?
W trakcie wykładu będziemy rozmawiać o tym jak poradzić sobie z wszechobecnymi danymi statystycznymi, jak je rozumieć i skąd wiedzieć, czy można im wierzyć.
W trakcie wykładu pokażemy przykłady, w których matematyka ma duży wpływ na nasze życie - choć nie do końca w sposób, który przychodzi nam do głowy.
Konkurs Uczniowskich Prac z Matematyki im. Pawła Domańskiego jest organizowany corocznie od 1978 r. Organizatorami są czasopismo Delta i Polskie Towarzystwo Matematyczne. Mogą brać w nim udział wszyscy uczniowie, bez podziału na kategorie wiekowe. Uczestnicy przygotwują swoje prace badawcze w formie pisemnej.
Czy matematyka „szkolna” jest podobna do „prawdziwej”? Co robi matematyk i dlaczego lubi matematykę? Czy matematyka jest do czegoś przydatna? Po co zajmować się matematyką? Na te i inne pytania postaramy się odpowiedzieć w czasie wykładu, na podstawie kilku przykładów współczesnych zagadnień matematycznych.
Prosta linia, płaszczyzna (ogromna, niekończąca się z żadnej strony kartka papieru), zwykły trójwymiar i co dalej? Czy to co jest dalej można zobaczyć, zbudować? Można! No może prawie...
Zwyczajne lustro pokazuje nam najtrudniejsze pojęcie matematyki – orientację. A gdy się jej przyjrzymy zobaczymy, jak wiele przeróżnych zjawisk i problemów jest z nią związanych. Będzie mowa o geografii, fizyce, biologii, chemii, sztuce, technice, kryształach i – oczywiście – o matematyce. Uczestnicy proszeni są przyniesienie ołówków.
W trakcie wykładu przedstawione będą pewne aspekty teorii liczb w kontekście kryptografii.
Uczeń przygotowujący się do konkursów matematycznych wie, że znajomość klasycznych nierówności: nierówności pomiędzy średnimi, twierdzenia o ciągach jednomonotonicznych, nierówności Cauchy’ego-Schwarza, nierówności Jensena i wielu innych ułatwia rozwiązanie niektórych zadań. Jedną z takich nierówności jest mniej znana nierówność Karamaty. Została ona odkryta i udowodniona około 1928 roku przez G.H. Hardy’ego, J.E. Littlewooda, G. Pólya i niezależnie przez J. Karamatę w 1932 roku.